TARİKATLAR (TARİKAT YOKTUR)-7
Yunus 18: “Onlar Allah’ı bırakıp kendilerine ne zarar nede fayda verebilecek şeylere tapıyorlar ve bunlar bizim Allah katında şefaatçilerimizdir diyorlar. De ki siz Allah’a göklerde ve yerde bilemeyeceği bir şeyi mi haber veriyorsunuz. Haşa Allah onların ortak koştuklarından uzak ve yücedir.”
Ali İmran 187: “Allah kendilerine kitap verilenlerden, onu mutlaka insanlara açıklayacaksınız, onu gizlemeyeceksiniz diyerek söz almıştı. Onlar ise bunu kulak ardı ettiler. Onu az bir dünyalığa değiştiler. Yaptıkları alışveriş ne kadar kötü.”
Hicer 94: “Sana emrolunanı açıkca söyle ve ortak koşanlardan yüz çevir.”
Enam 51: “Onlar için Rabbinden başka ne bir dost veli ne de bir şefaatçi aracı vardır, belki sakınırlar.”
Enam 70: “O nefis için Allah’tan başka ne veli, dost ne de şefaatçi vardır.”
Tevbe 116: “Sizin için Allah’tan başka ne bir veli dost ne de yardımcı vardır.”
Tabi Allah’ımız arı, duru, halis, temiz, has, içine hiç şirk bulaşmamış bir kulluk istiyor ve uyarıyor buyuruyor.
Zümer 3: “Dikkat et halis din Allah’ındır. Allah bırakıp kendilerine bir takım evliya edinenler, onlara bizi sadece Allah’a yaklaştırsınlar diye dua edip kulluk ediyoruz derler. Doğrusu Allah ayrılığa düştükleri şeylerde aralarında hüküm verecektir. Şüphesiz Allah yalancı ve inkârcıları doğru yola iletmez.”
Müslümanın şunu hiç unutmaması lazım: Ortak koşmayı geçmiş milletler yapmış; gayri müslümler ortak koşar, biz koşmayız. Bu inanç, bu düşünce Müslümanı imanından eder. Evet, ortak koşma fiilini kim yapmışsa, o ortak koşmuş olur. Bunun gayri müslimi, Hıristiyanı, Yahudisi, ateş peresti olur Müslümanı da olur. Burada ismin Müslüman olması ve bilinmesi namaz kılıyor olması veya diğer farzları yapması insanları kurtaramaz. Şu ayeti her zaman akılda tutmalıdır.”
Yusuf 106: “Onların çoğu, ancak ortak koşarak Allah’a iman ederler”.
Yusuf 103: “Sen ne kadar üstüne düşsen de insanların çoğu iman edecek değillerdir.”
Eğer, hayır biz böyle inanıyoruz bizi, onlar kurtarır veya aracı olur denilirse, buna Yüce Allah’ımız Peygamber’lerini misal vererek cevap veriyor. Hz. İbrahim babasını, Hz. Nuh oğlu ve hanımını, Hz. Lut hanımını, Hz. Peygamber’imiz de amcalarını kurtaramamıştır.
Tevbe 114: “İbrahim’in babası için af dilemesi onun Allah’ın düşmanı olduğu kendisine belli olunca ondan uzaklaştı. Şüphesiz ki İbrahim çok yumuşak huylu ve sabırlı idi”
Hud 46: “Allah buyurdu ki Ey Nuh o asla senin ailenden değildir. Çünkü onun yaptığı kötü bir iştir. O halde hakkında bilgin olmayan bir şeyi benden isteme. Ben sana cahillerden olmamanı tavsiye ederim.”
Hicir 59-60: “Ancak Lut ailesi hariç onların hepsini kurtaracağız. Fakat Lut’un karısı müstesna biz onun geri kalanlardan olmasını takdir ettik.”
Hz. Peygamber’imizde amcaları Ebu Talib’i ve Ebu Leheb’i kurtaramamıştır.
Hz. Peygamber’imize Yüce Allah’ımız;
Bakara 272: “Ya Muhammed onları doğru yola iletmek sana ait değildir.”
Maide 99: “Rasule düşen vazife ancak duyurmadır. Allah açıkladığınızı da gizlediğinizi de bilir.”