BAŞBUĞA ŞİKAYET-6
Herkes bir birine açıyor dava
Ortalık toz duman bozuldu hava
Böyle giderlerse dağılır yuva
Halimiz perişan oldu Başbuğum.
Mahkeme mahkeme gezmeye durduk
Hep birbirimizi arkadan vurduk
Doğru diye dokuz köyden kovulduk
Gerçekleri görmüyorlar Başbuğum.
Liderin ardından giden kalmadı
Şimdi kadir kıymet bilen kalmadı
Kimse olanlardan heder almadı
Hazır yuva dağılıyor Başbuğum.
Defterden sildiler ahde vefayı
Menfaatperestler sürdü sefayı
Biz boşa mı çektik bunca cefayı
Geçmiş hepten unutuldu Başbuğum.
Şimdi herkes oldu başına buyruk
Bir başsız bedene oldular kuyrduk
Acaba biz eskiden de bumuyduk
Ülkücüler başkalaştı Başbuğum.
Her şeyi unutturdu koltuk sevdası
Makamı gidenler tutuyor yazı
Öksüz kaldı vatan millet davası
Yerini menfaat aldı Başbuğum.
Kimisi Neron’un yerini aldı
Devir döndü Bürütüs ler çoğaldı
Kimisi bozguncuların narına yandı
Töremizi unuttular Başbuğum.
Kimi zengin haberi yok yokluktan
Kimi kalkmaz oturduğu koltuktan
Kimi de sanıyor kendini sultan
Ülkücüler bir hoş oldu Başbuğum.
Kimi yüz bulunca istiyor astar
Kimi kar uğruna davayı satar
Kervan yoldan çıktı bozuldu katar
Topallar kılavuz oldu Başbuğum.
Kimi baş sanıyor kokmuş ayağı
Kimi hiç uğruna yiyor dayağı
Kimi el malından yapar kıyağı
Ülkücüler başkalaştı Başbuğum.
Kimi dayanamaz koltuk görünce
Kimi ayar verir inceden ince
Kimi inmez el atına binince
Aramıza doluşmuşlar Başbuğum.
Kimi kerameti hep kendinde sanar
Kimi her duyduğu yalana kanar
Kimi sinek gibi her şeye konar
Ülkücüler başkalaştı Başbuğum.
Bize yol vermiyor dumanlı dağlar
Tilkiye mülk oldu üzümlü bağlar
Kılavuzluk yarışına girdi kargalar
Her şey tam tersine döndü Başbuğum.
Kimi hep unutmuş ili töreyi
Kapıdaki tutma beğenmez beyi
Makam hırsı alt üst etti her şeyi
İyi kötü seçilmiyor Başbuğum.
Keller körler saf tutmuşlar yan yana
Kimi kaygı duymaz davadan yana
Gördüğüm her şeyi anlattım sana
Eski çamlar bardak oldu Başbuğum.