BİR EYLÜL SABAHI AYRILDIM KÖYDEN

Ben sılamı çok sevmiştim gönülden
Buram buram koku gelir gülünden
Bir Eylül sabahı ayrıldım köyden
Yıllar geçti dönemedim köyüme.

Her Eylül de hüzün çöker gönlüme
Ayla söyleşirim bakamam güne
Hep lanet okudum böyle bir güne
Yıllar geçti dönemedim köyüme.

Çocukluk yıllarım kaldı köyümde
Umudum kalmadı yarın da dün de
Nasıl gideceğim ahir ömrümde
Yıllar geçti dönemedim köyüme.

Hep Eylülde çalardı okul zilleri
Eylülde ağlardı dertli sazın telleri
Eylül de seller aldı bizim elleri
Yıllar geçti dönemedim köyüme.

Eylül demek hazan demek güz demek
İnsanı çürütür gurbet elde beklemek
Sılaya dönmek için harcadım emek
Yıllar geçti dönemedim köyüme.

Yağmur yağdı şimşek çaktı Eylül de
Zehir kokusu var gurbet gülünde
Şarkı oldu türkü oldu benim dilimde
Yıllar geçti dönemedim köyüme.

Kara darbe oldu bir Eylül günü
Yarın meçhul iken sildiler dünü
Köyümden ayrıldım bir Eylül günü
Yıllar geçti dönemedim köyüme.
Ben de öksüz kaldım bir Eylül günü
Hazan vurdu gönlümün tek gülünü
Garip anam tamamladı ömrünü
Ben yine de dönemedim köyüme.

Eylül demek bana gurbet demekti
Tüm Eylüller beni gurbete çekti
Zalim gurbet beni iflah etmedi
Yıllar geçti dönemedim köyüme.

Babam da gitmişti bir güz ayında
Yatıyorlar Deliali’nin koynunda
Bozukluk var şu Eylül’ün soyunda
Beni ebedi hasret koydu köyüme.

Eylül geldi ama benim çilem bitmedi
Cuntacılar çöreklendi bir yere gitmedi
Beni de gurbet ele mahkum eyledi
Yıllar geçti dönemedim köyüme.

Kasırgalar esmişti on iki Eylül günü
Yarına bakıp da unuttuk dünü
Darbeciler yarım koydu düğünü
Yıllar geçti dönemedim köyüme.

Ben sılamı seviyordum özümden
Silah zoru ile döndüm sözümden
Eylül günü ayrılmıştım köyümden
Yıllar geçti dönemedim köyüme.

Belki Eylül demek kolaydı dilde
Güz gülleri hiç açamadı Eylülde
Ömrümü bitirdim ben gurbet elde
Ebediyen dönemedim köyüme.

Sevmedim sevemem ben Eylülleri
Her Eylül de çalardı okul zilleri
Kendime mesken ettim gurbet elleri
Yıllar geçti dönemedim köyüme.