HASAN EMMİYE CEVAP
Geçtiğimiz gün her zaman karnımı doyurmak için gittiğim bizim ofise yakın Elvan Lokantasına gitmiştim
Tam masaya oturacağım sırada dışarıdaki masalardan birisinden Rifat Bey diye bir ses geldi şöyle baktığım zaman seslenenin hemşerim dostum arkadaşım Avukat Vedat Özcan olduğunu gördüm. Yanına gittiğimde aynı masada lokantanın sahibi Hasan emmi de oturuyordu. Üçümüz bir süre sohbet ettik. Oradan buradan derken Hasan Emmi “Rifat bey her şey oldu da bu bizim köylere ne oldu. Bir şiirde bunun için yazar mısın” dedi.
İşte aşağıdaki şiiri hasan emminin sorusuna cevap olarak yazdım. Bizim köyün şahsında tüm köylerimizdeki değişimi dile getirmeye çalıştım. Sürçü lisan olduysa affola ama köylerimizin gerçek durumu aşağı yukarı böyle.
Hasan emmi köyden haber sorarsın
O bildiğin toy kalmamış köyümde
Bilirim sen hep eskileri ararsın
O bildiğin bey kalmamış köyümde.
Ana gitmiş baba gitmiş el gitmiş
Bahçede açılar gonca gül bitmiş
Yağmur yağmış dolu yağmış sel gitmiş
Binilecek tay kalmamış köyümde.
Ecel gelip kapanınca kollar, kucaklar
Teker, teker sönüp gitmiş ocaklar
Köyümüzü talan etmiş alçaklar
Değişmedik huy kalmamış köyümde.
Sizin köy bizim köy hep aynı olmuş
Tarlalar bahçeler betonla dolmuş
Köyün insanları hep bir hoş olmuş
Sevilecek huy kalmamış köyümde.
Tüm köylüler satmışlar At’ı, katır’ı
Artık hiç sayılmıyor dostun hatırı
Çiçek açmaz olmuş ne yaylası ne kırı
Arılara pay kalmamış köyümde.
Koyunun keçinin kurumuş soyu
Köyde yaşayanın değişmiş huyu
Dost dostun ardından kazıyor kuyu
Beğenecek huy kalmamış köyümde.
Işık saçmaz olmuş gökte yıldızlar
Güneş vurmuş solmuş parlak yaldızlar
Babası vermeyince kaçıyor kızlar
Utanan yok ar kalmamış köyümde.
Hasan emmi hiç sorma köyde olanı
Kara sofu da mübah diyor talanı
Küçük büyük hep söylüyor yalanı
Şimdi eski huy kalmamış köyümde.
Mutfaklara naylon dolmuş bir anda
Güneş enerjisi kurulu her damda
Ne sap ne saman kalmış harmanda
Adet töre hep değişmiş köyümde.
Arı kovanlarına girmiş suni petek
Kızlar sosyeteleşmişler kısalmış etek
Hamur yoğurup ekmek yapıyor erkek
Kazak erkek hiç kalmamış köyümde.
Hasan emmi köye gitme yol bozuk
İnsanları başkalaşmış hal bozuk
Hayvanlar ne yapsın insanlar bozuk
Yaşayacak hal kalmamış köyümde.
Bir birine hasım hep emmi, dayı yiyen
Hiç kimse kalmamış yapmayın diyen
Köyden kovuluyor doğruları söyleyen
Değişmemiş huy kalmamış köyümde.
Şehirden geliyor yumurta ekmek
Hiç kimse tarlaya vermiyor emek
Belki dile kolay bunları söylemek
Değişmedik şey kalmamış köyümde.
Ağaçlar kurumuş bağlar kurumuş
Sular hep çekilmiş dağlar kurumuş
Tepelere yel değirmenleri kurulmuş
Sessiz sakin yer kalmamış köyümde.
Çağlayanlar şimdi olmuşlar şelale
Sümbül hep kurumuş açmıyor lale
Herkes umudunu bağlamış yele
Geçim seçim hep değişmiş köyümde.
Hasam emmi sordu bende söyledim
Ama olup bitenleri ben hiç sevmedim
Hepsi gerçek yalan haber vermedim
Bildiklerim hep değişmiş köyümde.
Dağlarında arama o eski temiz kar’ı
Rüşvet yemezse bal vermiyor arı
Koç ölünce eşekler takmış çanları
O bildiğin köy kalmamış yerinde.