DİNİN KAYNAĞI NEDİR ?-15

Zan, gerçek adına hiçbir şey ifade etmez. Kur’an’ın dışındaki hiçbir delilin bir değeri yoktur. Bunlar da la raybe fih değildir. Yani Allah’ın korumasında değildir. Sadece Kur’an Allah’ın korumasındadır ve din adına delil sadece Kur’an’dır. Başka delil dinde kaynak olamaz. Öyleyse dini hadislere, icmaya, tarikatlara, şeyhlere, ulemaya bağlayarak bunlar dinin kaynağı demek doğru değildir.

İnsanlar özellikle müminler, ellerinde Kur’an gibi korunmuş, her açıdan mucize, çelişkisiz, sapasağlam delil varken, nedense Kur’an kendilerine yetmiyor, az geliyor ki Allah’ın dinine ilave yaparak, Kur’an dışında çeşitli kaynakları dinin kaynağı olarak kabul ediyorlar. Olacak şey değildir.

Birbirleriyle çelişen hadislere bakalım. Yanlış Hadis: “Kan aldırmak yapanın da yaptıranın da orucunu bozar.” (Tirmizi Oruç 60- Ebu Davut Oruç 28- Buhari Oruç 32)

Bu hadisi yalanlayan başka bir hadis şu hadis:

“Peygamber oruçlu iken kan aldırmışlardır.” (Tirmiz Oruç 59- Ebu Davud Oruç 29-30- Buhari Tıp 11)

Birinci hadis ikinci hadisle çelişiyor, yalanlıyor, zaten ayetlere de ters düşüyor. Bunu ben yazmadım. Aynı konu aynı kitaplarda yazılmıştır.

Doğru Hadis: “Peygamber oruçlu iken hanımlarını öptü.” (İbni Kuteybe Hadis Mudafası)

Yanlış Hadis: “Oruçlu iken hanımını öpenin durumu sorulduğunda, o kişinin orucu bozulmuştur.” (İbni Kuteybe Hadis Mudafası)

Bu hadislerden birisi muhakkak uydurmadır. Çünkü din adına bunları hadis kabul edenler Peygamberin ne yaptığını bilmez, çelişkili hareketleri olan bir kişi gibi göstermiyorlar mı? Şimdi bu mu dine hizmet? Bu mu Peygambere sahip çıkmak, bu mu Peygambere uymak?

Yanlış Hadis: “Peygamber ayakta su içilmesini yasakladı.” (Ebu Davud No 4/3717)

Doğru Hadis: “Peygamberi sizin benim gibi ayakta su içerken gördüm.” (Ebu Davud No 4/3718)

Şimdi birbirini yalanlayan hadislerden ikisini de dinin kaynağı kabul edip bundan da sevap bekleniyor.

Yanlış Hadis: “Peygamberimiz caminin bahçesine girerek şöyle dedi: şurası muhakkak ki cami, ne cenabete nede aybaşılıya helal değildir.” (Müslim Hayz 11 Nesei Hayz 18 Ebu Davud Tahare 104=Tirmizi Tahare 101)

Doğru Hadis: “Peygamberin hanımı anlatıyor:

Peygamberimiz bizden birisi aybaşılı olduğu halde onun kucağına başını koyar ve Kur’an okurdu. Bizden birimiz de aybaşılı iken camiye gidip, Peygambere bir şeyler götürürdük.” (Süneni Nesei Hayz)

Peygambere en büyük ayıp ve hakaret bu hadisleri Peygamberin söylediğini iddia etmektir.

İsteyenler hadis kitaplarına dikkatli bir şekilde bakarak okurlarsa daha pek çok konuda birbirleriyle çelişen yalanlayan hadis bulurlar.

Şimdi de yine aynı hadis kitaplarından Peygam-berimizin hadislerini yazdırmadığını görelim. Bunları da kendileri, kendi hadis kitaplarında yazıyorlar. Kaynak yine kendileri. Biz uydurmuyoruz. Bu gerçekleri ortaya çıkartıp yazınca, bizi yine Haricilikle, İbni Teymiyecilikle, Vahhabi-likle veya bilmem ne ile suçlayacaklara cevabımız bunlarla olacaktır.

Hadis: “Allah’ın elçisinden sözlerini (hadislerini) yazmak için izin istedik. Bize izin vermedi.” Tirmizi İlm 11

Hadis: “Biz hadis yazarken Hz. Peygamber yanımıza geldi ve yazdığınız şey nedir dedi. Senden işittiğimiz hadisler dedik. Hz. Peygamber dedi ki: Allah’ın kitabın-dan başka kitap mı istiyorsunuz? Sizden evvel ki milletler Allah’ın kitabı yanında başka kitaplar yazdıkları için yoldan çıktılar.” (El Hatip Takyit 33)