EŞKIYA’NIN İNSAFI
Eski zamanda eli silahlı yol kesip adam soyan bir eşkıya varmış. Eşkıya her gün yer değiştirir her gün başka yönden gelen geçen insanları soymaya devam edermiş.
Bir gün beş gün beş ay on ay derken yıllarca bu işe devam etmiş ve namını duyan yolunu yönünü yitirmiş ne kadar insan varsa yanında toplanmış. Eşkıyalar çoğaldıkça çoğalmış. Baş eşkıya artık soygun yapmaz sadece emir verir duruma gelmiş.
Adamlarına emir verir soygun yaptırır elde ettiği geliri de adamları arasında pay edermiş.
Bir gün bakmışlar ki önünde eşeği tek başına bir adam geliyor. Eşkıya başı emir verip onu soymalarını istemiş. Eşkıyalar varmışlar adamın her tarafını aramışlar ama alacak hiçbir şeyini bulamamışlar. Baş eşkıyanın yanına dönüp durumu anlatmışlar. Bu defa gidin üzerindeki elbiseleri soyun, neyi varsa onu alın demiş. Bunun üzerine adamlar gitmişler adamı çırılçıplak etmişler birde bakmışlar ki koynunda yarım ekmek var onu da alıp geri eşkıya başının yanına dönmüşler. Eşkıya başı yarım etmeği görünce bu nereden çıktı diye sormuş. Adamları yolcunun koynundan çıktığını onu da aldıklarını söylemişler. Eşkıya başı şöyle bir düşündükten sonra o yarım ekmeği adama geri vermelerini emretmiş.
Bu emire şaşıran diğer eşkıyalar şaşkınlıklarını gidermek için eşkıya başına sormuşlar “ beyim adamı çırılçıplak ettik neyi varsa aldık. Ama sen yarım ekmeği geri verdirttin bunun hikmeti nedir” demişler.
Eşkıya başı “ başlamış adamlarına anlatmaya “Bakın kardeşim rızkı cenabı Allah verir. Kimse kimsenin rızkını kesemez. Ben de eşkıya da olsam kimsenin elindeki emeği almam. O ekmeği almak ne eşkıyalığa ne gaddarlığa nede vicdansızlığa sığmaz. Bunun için ekmeği geri verdirttim” demiş.
Bu hikaye o bölgede yıllardan beri söylenip durmuş ve günümüze kadar gelmiş. Bende bu hikayeyi büyüklerimden birisinden dinlemiştim.
Günümüzde birilerinin insanların elindeki ekmeğe bile göz diktiğini görünce bu sütunlara yazıp sizlerle paylaşmak istedim.
Şöyle etrafımıza baktığımız zaman kendisini vatandaşa hizmete adamış olduğunu söyleyen, hizmet etmek için karşımıza çıkıp oyumuzu isteyen ve vatandaştan aldığı yetki ile bizi yöneten bazı insanların becerse elimizdeki ekmeği bile alacak kadar vicdansız olduğunu kolayca görebilirsiniz.
Halbuki eşkıya adı üstünde eşkıyadır. İşi de başkasının malını zorla alıp geçinmektir. Böyle olmasına rağmen eşkıya bir insanın elindeki ekmeği almıyor. Rızkı Cenabı Allah verir kimsenin elinden ekmeği alınmaz diyor da bizi yönetenler bunu bile yapamıyorlar. Becerseler elimizdeki ekmeği de alıp aç bırakacaklar.
Makam mevki hırsı gözlerini öyle bürümüş ki o makamı koruyabilmek için, Becerseler elimizdeki ekmeği vergi diye alıp aç bırakacaklar.
Ama şunu unutmasınlar ki kimse kimsenin rızkını kesemez. Kimse kimsenin elindeki ekmeği alamaz. Bir kedinin elindeki yiyeceğini alacak olsanız bunu bile beceremezsiniz. Çünkü o çok aciz gördüğünüz kedi canı acıdığı zaman bir aslar kesilir ve kendisinden kat, kat güçlü insanı tırmalar.
Cenabı Allah herkese vicdan ve merhamet versin de kimse kimsenin elindeki ekmeği almaya gayret göstermesin. Bir Eşkıya kadar insafı olmayanlar da insafa gelsinler de artık her gün bir vergi icat etmekten vazgeçsinler.