ALLAH, KİTAP (KUR’AN), DİN VE PEYGAMBER’İ GÖREVLERİYLE ANLAYIP İNANMAK.(3)
17/ İsra 57. “ Onların yalvardıkları bu
varlıklar, rablerine hangisi daha yakın
olacak diye, vesile ararlar, Rabbinin
rahmetini umarlar ve azabından korkarlar.
Çünkü Rabbinin azabı, sakınılacak
bir azaptır.” 18/ Kehf 102. “
Onlar, benimle birlikte kullarımı
evliya edineceklerini mi sandılar? Biz
Cehennemi kafirlere bir konak olarak
hazırladık.” 19/ Meryem 81. “Onlar,
kendilerine bir itibar ve kuvvet (
yardım) vesilesi olsun diye, Allah’ın
yanında başka ilahlar edindiler.” Yine
29/ Ankebut 17-, 43/ Zuhruf 15-, 46/
Ahkaf 28 gibi. Allah, insan gözüyle
görünmez, sadece hissedilip anlaşılır.
6 / Enam 103. Gözler Allah’ı göremez,
hal bu ki O gözleri görür. Allah eşyayı
pekiyi bilen, her şeyden haberdar
olandır.” 7/ Araf 143. “ Musa Rabbim
bana kendini göster, seni göreyim
dedi. Rabbi ona sen, Beni asla göremezsin
dedi.” 42/ Şura 51. “Allah bir
insanla ancak vahiy yoluyla veya
perdeli (görünmeden) konuşur. Yahut
bir elçi gönderip, izniyle, ona dilediğini
vahiy eder.”
19/ Meryem 65. “ Allah göklerin ve
yerin, ikisi arasında ki, şeylerin Rabbidir.
Şu halde O’na kulluk etmek için
sabırlı ve metanetli ol. Allah’ın bir
adaşı ve benzeri yoktur.” 42/ Şura 11.
“ Allah’ın benzeri hiçbir şey yoktur.
Allah işiten ve görendir.” 18/ Kehf 26.
“Allah kendi hükümdarlığına kimseyi
ortak etmez.” 72/ Cin 26. “ Allah
bütün görülmeyenleri görür ve bilir.
Sırlarına kimseyi ortak etmez.” 19/
Meryem 64. “ Senin Rabbin unutkan
değildir.” 2/
Bakara 255. “ Kendisine ne uyuklama
gelir, ne de uyku.” 55/ Rahman 29. “
Allah her an yaratma halindedir.
Allah, insanı, Peygamber’e, insana,
Veli ve Evliya’ya, yatırlara ve iyi
kimselere, Salih insanlara, putlara ve
şeyhlere, taşa, ağaca ve başka çeşitli
nesnelere kulluk etmekten ve tapmaktan,
dua edip, Allah’ın yanında onlardan
yardım beklemeyin. Onların,
yüzü suyu hürmetine ve hatırlarına,
Allah’ım şu işlerimizi yap demekten
yasaklayarak ve inanan insanları, kendisine
sevgili kulu yaparak, insanları
kişilik sahibi yapmak i ster ve kendi
dışında kimseye güvenilip, sığınılamayacağını,
Kuran da açıklamıştır.
KUR’AN ( KİTAP)
Kuran’ı Kerim’in özel adı Kuran’dır.
Kuran kelimesi okumak anlamında
ki kıraat, toplamak anlamında ki, karn
kökünden üretilmiştir. Buna göre
ikra oku anlamındaki kelimeyle aynı
kök ten karn toplamak anlamlarıyla,
okumaya ve ilme en büyük değeri
vermiştir. Kuran, derin, derin düşünülmek
üzere indirilmiştir. Bir müjde
ve uyarmadır. 2/ Bakara 2.” İçinde
hiçbir kuşku ve çelişme yoktur. ”
Kuran insanlara bir rahmet ve imana
ulaştırma yönünde şifadır. Yazılı şey,
Allah tarafından yazdırılan şey kitaptır.
Kuran, Allah tarafından yarattığı
kullarına, o kullarının anlayış seviyesinde
gönderilmiş bir kitaptır. Allah,
gönderdiği, Kuran’ı, kullarının anlama
seviyesinin üzerinde bir kitap olarak
göndermemiştir. Allah bu emriyle
isteyen, herkesin anlayacağını açıkça
belirtmiştir. Kuran bir hurafe çözücüdür.
Kendisine karıştırılmış hurafeleri
de çözen ve temizle yen Kitap’tır.
Kuran, kafalarda ki, Kuran dışı, her
türlü bulaşmış, hurafe kirliliğini çözüp
atılmasını sağlar. Kuran, bazılarının
zannettiği gibi ana konuları açıklayıp,
yan konuları başka kitaplara, ilmihallere
ya da hadis kitapları ve tefsirlere
havale etmiyor. Kuran kendisinin
detaylaştırılmış olduğunu açıklıyor. 6/
Enam 114. “ Allah size kitabı detaylandırılmış
bir halde indirmişken,
Allah’ın dışında bir hükmedici mi
arayayım.”